Küçük Hikayeler

Kar ve Kadınlar...

 

 

 

 

 

Lapa lapa yağan kar,
sicak bir çikolata,
agu magu
...

gece yarısı telefonu,
susmayan bir çene,
kadınlar ve erkekler,
kısacası sohbet, ilişkiler üzerine
...

biliyorum hiç bitmez bu tartışma,
ama sonunda arkadaşımın söylediği bir laf,
aklıma takılıyor.
Zeynep şunu düşün diyor,
kadınlar kontrol manyağıdır
...

gerçekten öyle miyiz,
her şeyi kontrol etmeye çalışır mıyız,
evi,
işi,
aşkı,
yaşadığımız ilişkilerde
herşey tam olsun ister miyiz,
olmayınca kendimizi üzer miyiz
...

ben kendi adıma cevap veriyorum,
her şeyin en iyisini istemek,
kontrol manyaklığı ise,
kontrol manyağıyım...

peki ya siz...

Hoşgeldin Şubat
...

kucak dolusu sevgiler

Şşşşş Şubat geliyor hazırla kırmızıları...

Ocak mı desem
Şubat mı,
bilmem aşkın ayı hangisi,
ama nedense Şubat ve kırmızıyı seviyorum
çok kar yağsın istiyorum,
sahlep,
kestane,
boza
vazgeçilmezlerim
...

sanırım aşk bu ayda uğramadı,
aman boşverin aşkı
yaşamaya bakın
...

hem kar da yağmadı
...

bu aralar bez bebeklere takmış durumdayım,
birde yağlı boya tablolara,
...

unutmadan hazır yarı yıl tatili de gelmişken,
neden bir çocuğu memnun etmiyorsunuz,
ona kitap alın
...


Sarıkamış KAzıkkaya ilköğretim okulunda ki anaokulu için bir koli hazırladık,
umarım hoşlarına gider,
eğer isterseniz sizde yardım edebilirsiniz,
Facebookta ki adresleri için
http://www.facebook.com/update_security_info.php?wizard=1#!/event.php?eid=117307641669115

işte böyle

Ocak bitmek üzere,
umarım güzel geçirmişsinizdir,

kucak dolusu sevgiler
...

O da ne...

Ocak
ne dinlenir,
ne okunur,
hangi filme,
ya da
oyuna gidilir,
hangi yemek yapılır,
hangi çikolata yenir,
ve hangi alışveriş en indirimli diye düşünürken,
birde bakmışız ayın 11'i...
bence karışık bir ay,
ne kar, ne de yağmur var,
olmazsa olmaz gri bulutlar,
ortaya karışık tahinli lahmancun,
ve birde kapıda ki bisiklet...
ama üç teker...

güzel bir hafta diliyorum

kucak dolusu sevgiler

Bir hayaldeysen eğer...

Bazen ulaşmak istediğimiz hayaller, aslında yanıbaşımızdadır ya da hiç ummadığımız anda kapımızı çalar.

Evet uzun bir ara oldu, farkındayım, ama tatlı bir rüya gördüm, şimdi o rüyanın tadını çıkarıyorum.Evet 7/24 bir mesai içindeyim ama hiç şikayetçi değilim.

Uykusuzluklarım, dalgınlıklarım oluyor ama rüya devam ediyor. Hatta bu yazıyı yazarken bile, çabucak mesaiye döneceğim diye düşük cümleler kurabilirim ama kim kurmuyor ki...

iyi ki küçükhikayeler var ve iyi ki hikayeler hep hayatımızda, sanırım uzun zamandan beri ilk defa fotoğrafsız bir yazı olacak...

KEndinize iyi bakın

kucak dolusu sevgiler

Ne desem ki...

Bizler nasıl bu kadar tahammülsüz olduk,
nasıl karşı görüşe öcü gibi bakar olduk,
kendimizi nasıl kayıp ettik,
bizden olmayana nasıl kızdık, dinlemez olduk,
neden...

nasıl oldu da herkes birbirine karşı oldu,
herkes cin fikirli olmak için nasıl bir yarış halinde,
trafikte küfürler hep mi böyle fazlaydı,
yollar hep mi bozuktu,
belediyeler bu kadar mı beceriksizdi,
alt yapı yaparken,
üst yapıyı unutup,
sosyal projelere kafa yordular,
ama en çok oyu alan ilçeye hiç yatırım yapmadılar,
iyi eğitim almak artık önemli değil mi,
peki neden çocuklarımızı iyi okullara göndermek için amansız bir yarış var...

toplu taşımdan anladıkları sadece projeye başlamak,
ve yıllarca bitirememek mi...

belki de
maskeli bir balo olmalı,
herkes maskelerini takmalı,
belki de herkesin maskesi o kadar yüzüne yapışmış ki,
asıl yüzlerimizi unutmuşuz,
mümkün mü...

tekrar mı düşünsek acaba;
ne için çalışıyor ve neden insanca yaşayamıyoruz...

neden ve nasıl...

keyifli haftasonları

Eylül'ü kim sevmez...

Eylül geldi,
Hoşgeldi
Sonbahar geldi,
O da hoşgeldi
sürprizler  ve aşk dolu olsun
birde barış ve huzur
...

Biraz Serinlemek için

 

Hava çok sicak,
yağmur yağsa da,
Ankara'ya sicak geldi mi,
evet geldi,
hemde şiddeti bayıltıcı derecede...

Bu sicakta işe gidilir mi cıkk!! gidilmez,
evde durulmaz,
alışveriş merkezlerinde dağıtılmaz,
bozuk yollarda sakin araba kullanılmaz,
hele birde o yolların ortalarına denk getirilen logar kapakları ile
çıldırmadan olmaz,
gerçekten o kapakların yolların ortasına gelmesi şart mı,
eğer şart ise, yamalı bohça gibi yapılan asfaltlar neden düzgün bir şekilde atılmaz,
sonra asfalt atılan yollara beyaz şerit neden çizilmez,
malum araba kullanmayı beceremiyoruz,
bari düzgün şeritte gitmeyi becerelim...
kırmızı ışıkta beklerken,
sağdan ışığa aldırmadan yolun boş olduğunu görüpte geçen şöför
kendini çok zeki sanıp,
aynadan kırmızıda duranlara ben çok cinim bakışı
atarsa....
Ankarada trafik berbat,
hatta İstanbul'dan gelenler bile buna şaşkın...
acaba üniversitelerde yol ve kaldırım mühendisi açmak gerekir mi,
hani her yere mantar gibi üniversite açıp,
sonra da etrafta bir sürü teorikten yoksun ama pratik yapmak isteyen pek çok mutsuz genç bırakmak
bir marifet mi...


en iyisi siz,
tatile çıkın,
ama bizim gibi tatil daha çok uzaksa,
çocuklar gibi fıskıyenin altına girin...

güzel bir hafta diliyorum

kucak dolusu sevgiler

Mavi Kuş ile Küçük Kız ...

OoOoo
Temmuz hoşgeldin,
gel buyur 7.aya,
ne yazsam diye düşünürken,
Teoman'dan en sevdiğim parçalardan biri çalıyordu,
bende sizlerle paylaşmak istedim...
kıpır kıpır olmanız dileğiyle...

kucak dolusu sevgiler....

bulutlar iç içe ve her an başka bir resim oluyorlar
başka bir adla, başka bir zamanda rastlasaydım demiştim ya o gün sana
vazgeçtim, kaçmak yok, söz bu kez
çok güzel uyuyorsun diye yanımda
bak, çok gevezeysem, hadi kapat çenemi
sözcükler ne ki duygular yanında

yoksa yarın sabah uyanıp ayrılınca
utanacağım şeyler söyleyebilirim şimdi
ya da bırak hazır açmışken kapılarını
kalbime biraz daha temiz hava girsin

yalancıyımdır biraz ama bana inan
sarhoşken hep çok sahiciyimdir
yine fazla içmiştim bu akşam da
coşmuş kalbim,of nal gibiyim.
sağır, kör, dilsiz görünür kalbim
ama bil, ben aslında iyi biriyim

bilirim, çok kirlidir aşk sicilim
sadakat konusunda pek iddialı değilim
ama bu kez farklı olsun diye
sen denersen, ben de denerim

pek iyi olmadı şarkı, boş vereyim
gel hadi ‘ortaçgil’ dinleyelim
sıcaklığını verirken sen bana
sızayım aniden kollarında

çok düşündüm kaçarım diye ama dedim;
ne zaman anlaşmış ki kalple beyin
ve hele ne zaman düşünsem seni
yaprak gibi titriyorken kalbim

Kim istemez dikiş dikmeyi...

 

Bazı insanların el becerileri fazladır, bunu kabul ediyorum, ama benim değil. Bir iğne ve ipliği tutarken bile baştan heyecanlanıyorum. Anneannem çok güzel dikiş diker, halan yaşına bakmaksızın o eski siyah singerinin başına oturur, tıkı tıkı küçük yastıklar diker.  Belki de o yüzden evde iken hiç canı sıkılmaz, dikiş belki de O'nu en iyi oyalayan şey.

 

Buraya nereden geldiğim sanırım fotoğraflardan da anlaşılıyordur. Fotoğraflarda ki, iki amca yıllar önce doğudan göçüp gelmişler ve bir terzinin yanında işe başlamışlar.İşe çırak olarak başladıklarında 15-16 yaşlarındalarmış. Uzun zaman sonra da kendi dükkanlarını açmışlar. 

 

Dikiş dikmek sabr işidir , bazen tam bitti dersiniz tekrardan sökersiniz. Kumaşı seveceksiniz, keserken dikkat edeceksiniz, defterinizde ki ölçülere tekrar tekrar bakacaksınız, gerekirse çekinmeden tekrar provaya çağıracaksınız.Kısacası seveceksiniz diye ekliyorlar. Ve kumaşı kesmeden önce sabunla çizmeleri sanırım en büyülü anlardan biri. 

 

Şimdi yanlarına bir çırak arıyorlar ama bugünkü çocuklar 20 gün durup, dışarıda mendil satmanın daha karlı olduğunu düşünüyorlar diye espri ile karışık vurguda bulunuyorlar; oysaki bizim meslek bir ömür boyu yapılır, hele birde el becerin varsa...

 

Hepinize güzel bir hafta diliyorum

kucak dolusu sevgiler

Not: Ankara Kale Festivali'ne giderseniz eğer, iki fotoğrafım size selam verecekler, kale sokaklarından, keyifli haftasonları

Haziran Sürprizi ...

Şubat,
Mart,
Nisan,
Mayıs,
sevdim bu ayları ama bir türlü silkinemedim,
hatta fotoğraf bile çekemedim,
sanırım 2010 ajandasına silkinemediğim aylar olarak geçecek,
olsun demek ki öyle olması gerekiyormuş.

Bugün 1 Haziran,
yazın başlangıcı,
sicak bir gün,
biraz da bulutlu,
ama kuşlar cıvıl cıvıl,
belki sizde öylesinizdir,
ne olur öyle cıvıl cıvıl olun,
renkli elbiseler giyin,
babetler ile dans edin,
kırmızı ya da pembe ruj sürmeden sakın çıkmayın :)

Haziran güzel bir sürpriz ile kapımı çaldı,
4-6 Haziran tarihleri arasında Ankara Kale Festivali kapsamında, kale sokaklarında iki fotoğrafım sergilenecek.
Yukarıda ki iki fotoğraf;
Fotoğrafını çektiğim güzel kıza tekrar vermek üzere götürdüm,
ve bana çok güzel bir gülümseme ile karşılık verdi.
Mahallenin yaramaz dörtlüsü ise öyle bir duruş sergilediler ki,
çoğu insan kurgu sandı,
ama biliyorsunuz ki fotoğrafta doğallığı sevenlerdenim ben...


Eğer fırsatınız olursa festivale katılmanızı öneririm, ayrıca fotoğraflarım da sizleri sevgiyle selamlayacaklar...

Güzel bir Haziran ve hepiniz için bol sürprizli olsun
...

kucak dolusu sevgiler

Merhaba Mayıs tanışalım mı...

 
 
 

"Öğrendim ki"

 

Öğrendim ki...
Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız. Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz, Gerisini karşı tarafa bırakırsınız.
Öğrendim ki...
Güveni geliştirmek yıllar alıyor, Yıkmak bir dakika.
Öğrendim ki...
Hayatında nelere sahip olduğun değil Kiminle olduğun önemli.
Öğrendim ki...
Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün Ama sonrası için bir şeyler bilmek gerek.
Öğrendim ki...
Kendini en iyilerle kıyaslamak değil Kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir.
Öğrendim ki...
İnsanların başına ne geldiği değil O durumda ne yaptıkları önemli.
Öğrendim ki...
Ne kadar küçük dilimlersen dilimle Her işin iki yüzü var.
Öğrendim ki...
Olmak istediğim insan olabilmem Çok vakit alıyor.
Öğrendim ki...
Karşılık vermek Düşünmekten çok daha basit.
Öğrendim ki...
Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek Hangisi son görüşme olacak bilemiyorsun.
Öğrendim ki...
'Bittim' dediğin andan itibaren Pilinin bitmesine daha çok var.
Öğrendim ki...
Sen tepkilerini kontrol edemezsen Tepkilerin hayatını kontrol eder.
Öğrendim ki...
Kahraman dediğimiz insanlar Bir şey yapılması gerektiğinde Yapılması gerekeni Şartlar ne olursa olsun yapanlar.
Öğrendim ki...
Affetmeyi öğrenmek deneyerek oluyor.
Öğrendim ki...
Bazı insanlar sizi çok seviyor Ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.
Öğrendim ki...
Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz Bazıları hiç karşılık vermiyor.
Öğrendim ki...
Para ucuz bir başarı.
Öğrendim ki...
En iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.
Öğrendim ki...
Düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları Kaldırmak için elini uzatır.
Öğrendim ki...
İki insan aynı şeye bakıp Tamamen farklı şeyler görebilir.
Öğrendim ki...
Aşık olmanın ve aşkı yaşamanın çok çeşidi vardır.
Öğrendim ki...
Her şartta kendisiyle dürüst kalanlar Daha uzun yol yürüyor.
Öğrendim ki...
Hiç tanımadığın insanlar, iki saat içinde, senin hayatını değiştirir.
Öğrendim ki...
Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.
Öğrendim ki...
Duvarda asılı diplomalar İnsanı insan yapmaya yetmez.
Öğrendim ki...
Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.
Öğrendim ki...
Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin nereden geçtiğini bulmak zor.
Öğrendim ki...
Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez. Gerçek aşkların da!
Öğrendim ki...
Tecrübenin kaç yaşgünü partisi yaşadığınızla ilgisi yok, Ne tür deneyimler yaşadığınızla var.
Öğrendim ki...
Aile hep insanın yanında olmuyor. Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz. Aile her zaman biyolojik değil.
Öğrendim ki...
Ne kadar yakın olursa olsunlar En iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir. Onları affetmek gerekir.
Öğrendim ki...
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor. Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.
Öğrendim ki...
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.
Öğrendim ki...
Şartlar ve olaylar, Kim olduğumuzu etkilemiş olabilir. Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.
Öğrendim ki...
İki kişi münakaşa ediyorsa, Bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez. Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez.
Öğrendim ki...
Her problem kendi içinde bir fırsat saklar. Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.
Öğrendim ki...
Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.

Ataol Behramoğlu

Sonunda blogunu güncelledi...

Yazmayınca yazılmıyormuş,
sadece sessizliğin tadını çıkarıyormuş,
şu üç günlük dünyada olan bitene anlam veremiyormuş,

evet itiraf ediyorum,
uzun bir ara oldu ve
ben çok sessiz kaldım.

ama farkında mısınız mis gibi bir bahar geldi.
baharın tadını çıkarıyor musunuz,
güzel yemekler yapıp, yiyor musunuz,
fotoğraflara bakıyor musunuz,
yeni müzikler keşfediyor musunuz,
sevdiklerinize sıkıca sarılıyor musunuz,
yoksa hayatı öyle böyle boş mu geçiriyorsunuz,
nasıl olursa olsun,
bir gün yalnız kaldığınızda,
hatırladıklarınız, hatırlattıklarınız
güzel anlar, anılar ise
hiç durmayın yaşamaya devam...


Zeynep, çok hasta oldu ama detaylara hiç girmek istemiyor, şimdi daha iyi,
yavaş yavaş düzeliyor,
sağlık her şeyin başı diyor :)






Bu zaman süresinde arayan, email atan, güzel yazılar yazan, fotoğraflar gönderen ve kalbi ile güzel dileklerini gönderen herkese çok teşekkür ederim...

Hoşgeldin bahar...

kucak dolusu sevgiler...

Öyle, böyle, şöyle

Rüzgar esse,
başım dönüyor.
ellerim üşüse,
gözlerim doluyor.
telefon çalsa,
yüreğim pır pır ediyor.
ve biliyor musun şehir buz gibi...

...

Here I am, standing in the middle of nowhere.
I have all I ever wanted
and
I have all I ever needed.
I should stop now
for a moment
to enjoy the silence.
...

                                                               

Kar mı dediniz, şaka...

Evet,

Ankara'ya kar yağdı,
yine beyaz oldu.
Yollar kapandı,
işe geç kalındı.
Sicak poğaça ve çay arabada yenilip,içildi,
bir gün sonra yağmur yağdı,
kar kalmadı.

2010'un ilk karı işte böyle geldi ve gitti.

Ve Şubat,
Hoşgeldin,
hepimize güzellikler getir, dostlarımın yüzünü güldür,
gözyaşları, sadece sevinçleri için aksın.
güzel bir hafta diliyorum.

kucak dolusu sevgiler

Ruhun Dört Hali Nedir ?

Bu fotoğrafı Ekim sonu çekmişim,
ama nerden bilebilirdim ki,
bu fotoğrafta ki çocuklar gibi olacağımı.
Bir dostuma sarılıyorum, gülüyorum,
öbür dostumla ağlıyoruz,
yalnız kalıyorum, ama üzülmüyorum,
Biliyorum her yalnızlık bir adım daha olgunlaşmadır.
Evet, başımdan büyük işlere kalkışıyorum,
koltuğumun altında pek çok karpuz taşımaya çalışıyorum,
ayağıma büyük ayakkabılar giyiyorum,
ama olmuyor.
Blogumu takip edenlerden biri çok güzel yazmış, yorumlara kapatmanın sebebi, hikayelerini yormamak için mi diye,
evet belki de.
Hayattan korkuyorum,
ama gelecekten endişeleniyorum.
Sanırım, yazmak en güzeli,
bekleyen hikayelerim var, ama bir türlü düzeltme yapmıyorum.
Dağlara kar yağmış,
Ankara'ya yağmıyor,
küstüm ben Ankara'ya diyor,
ey şehir iyi davranmadın bana,
doğru iyi davranmadık.
"Ödül"  !! alması bile işe yaramadı,
şehir, ruhunu kayıp etti ya da ettirdiler.
Çok uzaklardan kamyonlar geçiyor,
acaba nereye gidiyorlar,
çocukken yolculuklarda en çok kamyon yazılarına takılırdık.
Kısacası yazıyoruz,
yaşıyoruz işte,
farkında mısınız Ocak'ta bitmek üzere...

Bu aralar, Azam Ali'yi dinliyorum, eğer ki dinlemediyseniz mutlaka dinleyin, özellikle Lasse Pour quoi parçasını
http://www.youtube.com/watch?v=iky55pnnys0

güzel bir hafta diliyorum...

kucak dolusu sevgiler

Sahlep mi, Kestane mi...

Sahlep var mı,
yok,
ama isterseniz hazır yapabiliriz,
yok istemiyorum.

Eskiden Akman'da içerdik, halen yapıyorlar mı acaba...
Sahlep için daha detaylı bilgi için linke tıklayabilirsiniz: Sahlep

 

Kestane var mı,
var,
nerenin,
ne fark eder abla,
olur mu, Bursa'nın şeker kestanesi olacak ki
ağızda dağılsın,
elin ısınsın,
kese kağıdının tadını alsın.
Sanırım, Bursa'nın,
peki...

Son bir not, kestane'yi eğer evde yapacaksanız, fırına koymadan önce biraz sicak suda bekletin,
sonra hafifçe kağıt mendil ile kurulayın, çok daha iyi oluyor.

güzel bir hafta diliyorum

kucak dolusu sevgiler

Simit mi dediniz

  

Sabah sabah çıtır simit isteyenler buraya,
gel vatandaş gel,
Sokak simiti bu,
ne pastahane simitine, ne de evde yapılmış simite benzer,
onun tadı başkadır,
hatta öyledir ki,
Türkiyeden uzakta olsanız bile,
sipariş listesininin en başındadır.
Simitin yanına en güzel ne mi yakışır, tabi ki
demli bir çay,
ve hoş sohbet...

keyifli haftasonları

kucak dolusu sevgiler

Tasarım mı...

Sanki Mart ayı, ama Ocak. Ne kar var ne de yağmur. Kalın kazaklar dolaplarda iyice alt raflara indi.

Haftanın film tavsiyesi bana göre, Soul Kitchen ve müzikleri, hem çok eğlenceli hemde görsel bir şölen var :) Film boyunca, sürekli bir aksiyon var, müzikler çok iyi düşünülmüş, kısacası zekice. Beni tek üzen, böylesine bir filmin, sinema salonlarının büyük salonlarında değilde daha küçük salonlarında vizyona girmesi.

Ve bu cici tasarımlar. Daha fazla söze gerek yok sanırım :) 

Pizza dilimlerken sorun mu yaşıyorsunuz,

Biskuvinizi çaya batıranlardan mısınız,

i-podunuzu her yere götürüp, kulaklıkların yerine hopörlerden mi dinlemeyi tercih edenlerdensiniz,

Gece kalkanlardan mısınız,

Özellikle salata yaparken, ekmek tahtasından salata kabına dökerken, etrafı da seviyorsanız,





Her soğan doğrayışınızda, elinizden bir parça gidiyorsa,

Ayakkabılar yorumsuz olsun :)

Cola kapaklarını seviyorsanız, çocukluğunuzdan oyunlar hatırlıyorsanız

Her fiş çekişte, duvardaki priz biraz daha öne geliyorsa,

 

Paketlerinizi dantel gibi işlemek istiyorsanız,

Kırışık giymeye dayanamıyorsanız,

ve her zaman sevdiğim kupalar,

kucak dolusu sevgiler

iyi haftalar