Eskisi gibi yazmıyorum hatta hiç belki de
...
Cam önü ışığım yanıyor ama elim klavyeye zor gidiyor
...
Yolda aklıma bir iki cümle, kelime gelirse not alıyorum
...
Taslaklar çoğalıyor, ama istediğim uzunlukta değiller
...
En yakın arkadaşlarımdan biri ,yazmayı çok sevdiğimi bildiği için bana harika defterler almış
...
Şubatta, Münih - Salzburg treninde en son yazmışım
...
Notlar almışım
...
kar yağmış
...
kahve içmişim
...
dilekler dilemişim
...
gerçekleşsin ya da gerçekleşmesin diye beklememişim
...
balkonumda bir limon ağacı,
merakla, heyecanla bekliyorum işte,
kışın belki çiçek açar, belki bir limon verir
...
hayat mı "bildiğin gibi"
...
en son yazdığım notta şöyle yazıyor
...
Ne toplarsan topla, sevdiğin(ya da sevdiklerin) ile değilse ne katarsın ki hayata
...
Ayrıcalık mı istiyorsan o zaman sevdiğin ile paylaş, sev, tutku ile bağlan
...