Yazmak için oturuyorum,
pata küte derken kalkıyorum
...
Hava her zamankinden,
kar havası,
biraz ayaz,
biraz B. Necatigil'in dediği gibi tatlı sicak bir kış vakti
...
...
En sevdiğim şeyi yapıyorum,
cam kenarında ayakta durup yoldan geçenleri izliyorum.
cam kenarında ayakta durup yoldan geçenleri izliyorum.
Sanki otursam bir şeyleri kaçıracakmışım gibi geliyor
...
Yıllar öncesinden bir ayaz mevsimini hatırlıyorum,
kar tanelerinin havada uçuştuğu,
şapkamın olmadığı,
elimde kağıtlar,
oradan oraya koştuğumu
...
hani hiç ummadığın anda, geçmişten gelenler varya,
minicik bir mesaj ile gülümsetmiş ise seni,
bilki bunca zamandır yakalayamadığın o çocukluktaki en saf duyguna konmuştur
kim bilebilir ki
...
çok soğuk mu orası
...
evet soğuk
...
başka bir hikayede görüşmek üzere
....
kucak dolusu sevgiler
...