kalp karışır,
karışır
...
bahar dinginliğinde yok olur
sonra sen savrulmuş gibi
çıkar gelirsin,
sığınırsın,
rahatlarsın,
dağıtırsın,
savurursun,
gidersin
...
sanki
sanki,
başka bir dünya
...
dön dünya
...
sen yine yalnız,
öyle işte
...
yeni bir sayfa açarken,
yeniden yazarsın
yazarsın
ve üstünü çizersin
..
sus
bir şey söyleme
....
toprak kokusunu özlediğinde
o ev aklına gelir,
ortancalar açmıştır,
özleme artık
....
off offf
...
yakışmadı ama yazdım işte
...