hayat sen ne kısasın
ama özlemlerin içindesin
...
bavulunu toplamak istediğinde
acele karar veriyorsun,
geride ne kalmış bakmıyorsun
...
yanlışlar içinde olduğunu bile bile
yine de her sabah perdesini açanları kucaklıyorsun
...
yolların var
kahve fallarına benzemiyorsun
insan sana karışık diyor,
öyle misin gerçekten
...
kuzey yarım küre soğuk,
içimizi ısıtan aşkı
uçan balonlarla yakalamaya çalışıyoruz
korkuyoruz, ama senden mi kendimizden mi
bilmiyorum
...
insanın gözleri var ya,
herşeyi anlar ve anlatır diyorsun
ama biz yine de gözlerimizle bakmıyoruz
belki de nasıl bakılır bilmiyoruz,
öğret bize hayat
...
kalp pat pat pat pat atacağı zaman,
aklımıza yenik düşüyoruz,
ve kalp ritmimiz bozuluyor,
ilaca sarılıyoruz
oysa ki
ilaç, kalp ve göz arasında
demiyor musun
....
yapmak istemediğin şeylere zorlanmıyorsun
ama biz zorlanıyoruz
...
sanırım en çokta başlamadan biten aşklara üzülüyorsun
...
tamam bu konuyu başka zaman konuşuruz,
kısa kesiyorum,
şimdi dışarıda kar topu oynama zamanı
hayat sende katılır mısın
sende bu öğlen konuşur musun
afiyet olsun der misin
...
başka bir hikaye de görüşmek üzere
kucak dolusu sevgiler...
