Süper kadın mı olmak zorundayız,
her işe yetişen,
her zaman seven,
hep gülümseyen,
hiç karamsar olmayan,
istenildiğinde zeki, istenildiğinde "aptal" rolü oynayan,
hep kilo sorunların var denilen,
kendi ile barışık olduğunda, çocuksun sen diye söylenilen,
her gözyaşında, çok takıyorsun olan,
neden böyle giyinmiyorsunlar ile uğraşmak zorunda kalan,
kısacası,
süper kadın değil, ama kendi ile barışık olmak zorundayız ve sanırım bizi böyle kabul etmeyenleri de takmamak durumundayız, hayat kısa...
demi
demi....
kucak dolusu sevgiler
ahh iste asil bunlarin hepsini birarada yapamayacagima inandigim gun kendimi buyumus kabul edecegim...Cunku hep bir seylere yetisemedigimden, hissedilen eksiklik kendimi oldugumdan daha kucuk oldugumu hissettiriyor... O ani bir atlatabilsem hersey cok guzel olacak.. eminim.
Posted by: new York Muhtari | June 19, 2008 at 10:40 PM
muhtarcıgım, ah o "an" değil mi ama bir gün belki yakalayabiliriz;)
Posted by: zyn₪p | June 20, 2008 at 09:26 AM