Dostluğu unuttuğumuz,
ama sevgiliyi unutmadığımız,
sevgiliyi incittiğimiz,
ama kendimizi koruyamadığımız,
hayatın akışını bıraktığımız,
ama köşemize çekilmekten korkmadığımız,
karmaşanın içinde baharı yaşayabildiğimiz,
ama köşede ki yalnız kediye gülümsediğimiz,
küçücük bir gülümsemenin bile dünyalara bedel olduğunu,
ama bir türlü gülmeyi beceremediğimiz,
renklerin içinde kayıp olmayı beklediğimiz,
ama asıl renklerin kendi içimizde olduğunu fark edemeyişimiz,
yalnızlık treni, istasyonda durduğunda heyecanlandığımız,
ama beklenen O'nun hiç gelmemesi gibi...
ve sonra, sonra bir sabah tüm bu ama'ları hatırladığımız...
güzel 1 haftasonu hepinize....
Not: Fotoğraf Küçük Hikayeler'e aittir...