Her sabah tuvalete kalkmaktan ve bunun bir ömürboyu devam edeceğini duymaktan bıktım artık. Daha bir kaç sene önceye kadar ne güzeldi, kalkmadan hallediyordum işimi, nasıl mı altıma yaparak:).....
sabah olunca da annem off gene kokutmuşsun minik yaramazım diyerek altımı değiştiriyordu. Oysa şimdi öylemi, koca çocuk olmuşum, tuvaletim gelince gitmeliymişim, olmazmış, çok ayıpmış, bir sürü mahane yok bahanemiydi doğrusu...ne çok kelime var öğrenecek...
peki...
ama sabahın erken saatinde yatağından kalk, üstündeki yorganı at, terliklerini giy, uykulu gözlerle koridorda tuvaleti bul, kapısını sonra da klozeti aç, pijamanın düğmelerini aç ve işlem başlasın; yap, yap, yap ve bitsin, sifonu çek, kapağı kapat, lavaboya uzanmak için küçük tabureni al, ellerini yıkayıp kurula ve bu sırada soğuyan yatağa nasıl gireceğini düşünerek odaya dön.... ne sıkıcı değil mi?. Acaba hayat büyüdükçe daha mı sıkıcı oluyor ne:) neyse, ellerimi de yıkadım haydi oyalanmadan yatağa (annem eğer gece tuvalette oyalanırsan, uykun kaçar sabaha kadar guguk kuşu gibi ayakta kalırsın demişti, guguk kuşunu da sadece hikaye kitabımda görmüştüm, aslında güzel bir kuştu ama:)
Hımmm koridorda bir ses var, demek ki birinin daha tuvaleti gelmiş, usulca açayım kapıyı bari....
ama tek kişi değil galiba, karanlıktan göremiyorumda kimler olduğunu, merak ettim şimdi en iyisi bekleyip görmek. Anneme göre çok meraklıymışım, herşeyi soruyor ve hep neden, niçin, nasıl, nerede gibi sorulara cevap vermek biraz annemi bayıyormuş (nerden anladın derseniz; ben hep sorularımı sorarken annem yüksek sesle bu çocukların sorularını yazan ve cevaplayan bir kitap olsa yıllarca tüm dünya da en iyi satanlar listesinde bir numara olur diyor, tabi ben kitap listesi nedir bilmiyorum ama sadece dediklerini söylüyorum işte....), ama ne yapayım herşeyi bilmek istiyorum:)
haah, şimdi görebildim, iki kişi var orada ve neden bu saatte pijamalarını giymemişler acaba, belki de bir yerlere gideceklerdir, ama gecenin bu saatinde nereye gidilir ki...Şimdi burada annem olsa bu soruma ya cevap verirdi ya da sen çocuksun, haydi odana derdi:)
hımmm bir şeyler konuşuyorlar galiba, ne var sanki biraz daha yüksek sesle konuşsalar duyamıyorum, o zaman biraz daha açayım kapıyı,ama sessiz olmalıyım, çünkü beni görürlerse annem gibi haydi odana derler...en iyisi sessizce beklemek, hani saklambaçta ki gibi, en sevdiğim oyun :)
ne konuştuklarını ve ne yapacaklarını merak ediyorum....
ama ama, ben bu çocuğu tanıyorum, ablamın erkek arkadaşı...genelde bize ablamla ders çalışmak için çok gelir ve bana da her geldiğinde naber yakışıklı afacan deyip ya çikolata ya da şeker verir, yani seviyorum ben bu abiyi, birde bana sen küçüksün hiç demiyor, oysaki annem, babam hatta ablam bile diyor....
Peki, bu saatte de ders çalışılırmıymış, hemde koridorda, annem bana bunları anlatmıyor işte bende o yüzden biraz daha kalıp onları izleyeyim de öğreneyim, sonra da anneme sorayım.... acaba büyükler bunca şeyi nasıl öğrenmişler, ben daha geceleri tuvalete kalkmayı bile zor beceriyorum:)
:)) ve çocuk ablama doğru yaklaşıyor, bu nasıl 1 ders böyle...
aaaa çocuk ablamı öpüp hemen 1 adım geri çekildi.Annem televizyonda öpüşme sahneleri olunca izletmiyor, ama ben bunu da merak ediyorum...kanalı değiştirdiğinde de hemen ağlamaya başlıyorum ve annem, babama dönerek neden ağlıyor şimdi diyor, oysaki ben de birini öpmek istiyorum, kimi mi tabi ki yan komşumuzun güzel kızını, ama birinin bana anlatması gerek. O'nunla her gün bahçede oynuyoruz ve ben ona hep şeker veriyorum, O da kahkahalarla gülüyor :))...
yan komşumuzun kızı da acaba geceleri tuvalete kalkıyor mu benim gibi, bence tüm bebekler yok yok ben bebek değilim ki kocaman afacanım hemde yakışıklı yani herkes kalkmıyor galiba tuvalete, yoksa geceleri tüm evlerin ışıkları açık olur.Peki acaba gece tuvalete kalkmamak için ne yapmak gerekir, annem bunu neden öğretmiyor yaaaa, ağlıycam şimdi ama o zaman da ablamın erkek arkadaşı görüp yakışıklı demez artık:(
....tamam karar verdim ben dersi bu abiden alacağım...aaa ablam abiye 1 şeyler diyor ders mi çalışcaklar gene acaba, ne ilginç, ders çalış, sonra öpüş ve sonra gene ders çalış...yok bence ben uyduruyorum:)
benim gene tuvaletim geldi, ama biraz önce yapmıştım, demek ki annem gene haklıymış çok oyalanma demişti bana, şimdi tuvaletimi yaparsam olmaz, onlara bakıyorum merakla ...peki ya beni görürlerse ama bir şey olmaz değil mi, nasıl olsa çocuk derler anlamaz :)....siz öyle sanın bal gibi de anlarım....(bal gibi anlamak kelimesini babamdan öğrendim, yani bal tatlı ama neden çikolata gibi anlarım dememişler acaba, sonuçta o da tatlı hemde ne tatlı:))
aaaa çocuk elini cebine soktu ve o da ne küçücük 1 kutu hemde kırmızı, acaba çikolata mı verecek, eğer çikolata ise bende isterim, ablam yanına da süt ısıtır ne güzel olur hımmmm:) güzel rüya ama....
Ablam ne komik oldu öyle, yüzü kızardı ve iki elini de yanaklarına götürdü, tamam çikolatayı o da seviyor ama ben her ona çikolata verdiğimde, sonra alırım kilo yapıyor miniğim diyor ya da alsa da yüzü kızarmıyor:)...peki şimdi neden almak için uzanıyor...gene sarıldılar ama öpüşmediler, sanıyorum artık öpüşmeyecekler ve bende bir daha göremiyeceğim.... aslında ilk öpüşme sahnem bu değil:) , teyzem evlenirken, eniştem teyzemin duvağını açtıktan sonra dudağına küçücük 1 öpücük kondurmuş ve ben küçücük boyumla kalabalığın arasından zorla görebilmiştim ve bir anda annem fark edip hemen beni kucağına alıp başka tarafa çevirmiş ve babamda kahkahalarla gülmüştü...neden anneler böyle acaba, bende baba olunca kızımın öpüşmesini isteyecek miyim....elbette neden olmasın diyeceğim ama, siz büyükler bana gülüp, kızacak ve sebepsiz açıklamalar yapacaksınız, aslında haklı olabilirsiniz, çünkü genelde hep büyükler daha mantıklı oluyor, sanıyorum çok şey bildikleri ve sorulara daima cevap verdikleri için:)....
iyi de o kutunun içindeki çikolata değil ki bir yüzük, evet evet bir yüzük....
offffff, anneciğim çok sıkıştım ben, eğer altıma yaparsam ablam kokudan hemen anlar, çığlığı basar, annem uyanır, ve herşey karışabilir....ama dayanamıycam atık "Anneeeeeeeeeeeeeeeeeeee altıma yaptım yine" ....
şu anda ne mi oluyor, öncelikle altım ıslak halan tuvaletin kapısındayım, annem ve babam uyandılar, ablamla erkek arkadaşı gülümseyerek bana bakıyorlar ve annem gecenin bu saatinde burada ne olduğunu anlamaya çalışıyor....
başka bir hikaye de görüşmek üzere...
kucak dolusu sevgiler....
Not: Fotoğraf Lori A.'ya aittir.
ve bugün cemre havaya düşecekmiş....yani havalar ısınacak hayırlısı ile:)))
