Küçük Hikayeler

Ordan burdan nerden?...

Haftaya ¨ kitap tavsiyelerinden başlamışken biraz daha devam etmeye ne dersiniz...:)))
Siz hiç bir arkadaşınızdan bir kitap alıp sonra da onu hızlıca okuyup geri verdiniz mi ya da dünyayı kocaman bir kütüphaneye çevirmeye çalışanlarla tanıştınız mı?...
Ben, geçen gün internette tanıştım.... http://www.bookcrossing.com/home adlı sitede ....

Öncelikle okuduğunuz kitabı, halka açık olan bir yerde ya da cafede bırakıyor ya da arkadaşınıza veriyorsunuz. İçerisinede 1 not yazıyorsunuz ve kitap elden ele dolaşıyor ve böylece sizde başka 1 yerde, başka 1 kitapla karşılaşabiliyorsunuz... (hayat sürprizlerle dolu mudur nedir?:))))

tek yapmanız gereken http://www.bookcrossing.com sitesine girip vereceğiniz kitabı girmeniz ve ona bir id almanız ve sonra da kitabı bırakırken içine bu id'yi notla bırakmanız...Bu id'nin amacı kitabı bulan kişinin "bookcrossing eylemi " içerisinde birakıldığı yeri söylemesi, kitap hakkındaki yorumları ve eğer kitap el değiştirecekse bir sonraki bırakılacağı durak gibi bilgileri içeriyor....Bu sayede kitabınızı takip edebiliyorsunuz....

Elbette ben bunları yazarken acaba bu ülkemizde nasıl gelişir ya da nasıl yorumlanır ya da kötü amaçlar için kullanılır mı diye düşünmeden de edemedim, ama sonuçta güzel 1 sisteme benziyor, özellikle tüm dünyada olması da güzel...

ve madem internetten başladık o zaman size bugünlerde reklam filmi olarak sürekli izlediğim ve o korodan bu seslerin nasıl çıktığına halan inanamadığım başka bir site adresi vereyim....
http://84.40.3.164/ sanıyorum bu aralar doğa seslerini içeren güzel 1 albümde arıyorum ve tavsiye edebileceğiniz 1 albüm var mı acaba?? ;?)

ve geçen gün 1 yazıda hiyeroglif konusunu okurken, internetten de isminizin nasıl yazıldığını öğrenebiliyormuşsunuz:)
http://www.upennmuseum.com/hieroglyphsreal.cgi
benimki resimdeki gibi çok ilginç değil mi:)))

başlıktanda anlaşılacağı üzere ordan, burdan, nerden derken biraz zıpzıp olduk ama:))))

kucak dolusu sevgiler...

Y  Y  Y

Not:Resim http://www.museum.upenn.edu/ sitesinden zeynep ismine göre alınmıştır...

"Aşk, Oyuncaklar ve Bebekler"...

Gecen hafta yağan kar o kadar güzeldi ki hep böyle kal diye içimden geçirirken duydu beni ve cevap verdi erimem gerek, çamur olmam gerek diye:))))
peki dedim gülümseyerek, ama birden "soğuk" yukarıdan bağırdı, eritmemmm seni, daha buz olacaksın dedi, yapma dedik karla ama dinlemedi soğuk:))) şimdi hava -15 derece ve tüm ağaçlar buzullar ülkesindeki kraliçeyi bekliyor:))
ve işte biz karla, soğukla bunları tartışırken küçük masum bir kayışla azıcık boynumu incitmişim:)) ve 3 günlük raporla evdeydim...öncelikle yorumlara cevap veremediğim için özür diliyorum....
şimdi çok daha iyiyim, zaten çalışan bir insan evde 2 günden fazla kalınca etrafa saldırıyorrrr:))))

hımmm hafta başına 3 kitap tavsiyesi ile başlasak nasıl olur:))
bu sefer kitapları okuyup tavsiye vermek istedim ve işte başlıyoruz....
yazma sıram okuma sırasına göredir;)

***A.Ş.K neyin kısaltmasıdır ? Tuna Kiremitçi...
Yayınevi Doğan Kitapçılık A.Ş.  191 sayfa:)

Tuna Kiremitçi'nin daha öncede Git Kendini Çok sevdirmeden kitabını okumuştum ve o kitabı daha çok beğenmiştim....
Her yazar gibi kendine has yalın bir dili ve kurgulaması var ve daha önceki kitabındaki kurgusunu dilini az çok bildiğim için, bu kitap ilk çıktığı hafta hemen gidip aldım...kitabın içinde küçük hikayeler var, fakat 2. yarıdan sonra bende bir türlü kitaba sarılamama duygusu oluşturdu, aslında genelde tam tersi olur ama...belki de sonlara doğru olan hikayelerde ki basitlikti bilemedim.
dili zaten çok doğal ve anlaşılır, kısacası yine de keyifle okudum ama favorim Git Kendini Çok Sevdirmeden...

İkinci kitabım Sunay Akın'ın "Kırdığımız Oyuncaklar" kitabı.
Çınar Yayınlarından 191 sayfa

Oyuncak deyince hangimiz dayanabiliriz ki, sanıyorum hiçbirimiz ve birde unutamadığımız oyuncakların bir kitapta hoş ve yalın ama etkileyici bir şekilde anlatılmışlarsa, değmeğin keyfimize...
Kitapta bizim için önemli oyuncakların hikayesi anlatılırken, güzel benzetmelere ve sözlere yer veriliyor...ve eğer Sunay Akın'ın oyuncak müzesine gitme fırsatınız olursa gidin ve bana da anlatın:) gerçektente büyük bir keyifle ve zevkle okudum, sonuçta Sunay Akın:)))

ve gelelim son kitabımıza; Jane Green'den "bebek diye diye!.."
Kelebek yayınlarından 360 sayfa...

şimdi bu kitabın ismini duyupta zeyno bu ne demeyin:))) kitabı sevgili tarçın'ın sitesinde görmüştüm ve hadi bakalım dedim...Kitabı bence bebek sahibi olmayı düşünen ya da bunu takıntı haline getiren ya da bebek sahibi olupta değişik 1 psikoloji içine giren anneler, kısacası tüm arkadaşlarınıza hediye edebileceğiniz hoş bir kitap:)))
yazar 3 tane kadın ele alıyor ve onları o kadar güzel gözlemlemiş ki, sizde 4. kadın olarak kitapta yer alıyorsunuz ve okurken aa, olamaz, hahaha gibi tepkilerle karşılaşıyorsunuz....okurken bazı yerlerde kahkahalarla güldüm, kimi zaman derin düşüncelere daldım, ama çok eğlendim ve iyi ki okumuşum dedim, sanıyorum 28 üstü her kadına ve hatta erkeğe lazım...

aslında keşke bloglar arasında yemek etkinliklerinden başka o ay içinde belirlenen 3-4 kitaptan birini bile okuyup tartışsak falan filan, yazarken aklıma geldi de, daha fazla uzatmayayım bu fikir başka zamana :)))

kucak dolusu sevgiler...

Not: Fotoğraf Küçük Hikayeler'e aittir...

Beyazlıklardan Canlı Yayın....

Kar o kadar sessizce yağıyor ki...çalıştığım yerden sürekli dışarı bakıyorum ve çocukça gülümsüyorum ama bu bile yetmiyor, daha fazla izlemek istiyorum,doymak istiyorum....

ve madem internetteyim o zaman neden canlı kameralardan bakmayayım dedim(aslında akşam eve nasıl gideceğimizi bile düşünüyorum, sanıyorum belirli bir noktadan sonra yürüyeceğiz ama insan hayatında kaç defa karda yürür ki, yanıma birde çikolata alayım:))))....

Ama açıkçası bu hizmeti veren araştırdığım kadarıyla sadece, İstanbul Belediyesi'nin sayfası var, ve orası da yoğunluktan dolayı cevap vermiyor:((.

Ankara'ya yağan karı izlemek isterseniz buyrun Odtu'nun sayfasına, oradaki web camlarden izleyin nasıl da beyaza büründüğümüzü...
http://metucam.metu.edu.tr/
açılan sayfada, üstteki bölümleri tıklayarak bakabilirsiniz....;)
hatta http://www.earthcam.com/ sitesine de baktım, ama sonuç alamadım, yine de güzel 1 site;)

ve bunlar için bilgisayarınız da Java programının olması gerekli, eğer yoksa zaten girmiş olduğunuz site sizi uyarıyor, java programını kurmanız gerekir diye, sadece odtunun sayfasında gerek yok...

keyifli izlemeler....

kucak dolusu sevgiler...

Not: Fotoğraflar Küçük Hikayeler'e aittir...Bu akşam eve giderken bu ayak izlerine benimkilerde eklenecek:)))

"Karlı Kayın Ormanında"...

Madem mevsim kış, her yer bembeyaz ve hepimiz sebebsiz yere tatlı ya da acı bir sessizliğe bürünmüşüz ve beyazların içinde o güzel büyünün bozulmasını istemeyip hayallere dalıyoruz, bir şiir okusak nasıl olur acaba......
Bu yılın kar şiiri de Nazım Hikmet'ten.....geçen yılın ki kar şiiri Ataol Behramoğlu'ndandı ve linki....

Karlı Kayın Ormanında

Karlı kayın ormanında
yürüyorum geceleyin
Efkarlıyım, efkarlıyım,
elini ver, nerde elin?
Ayışığı renginde kar,
keçe çizmelerim ağır.
İçimde çalınan ıslık
beni nereye çağırır?
Memleket mi, yıldızlar mı,
gençliğim mi daha uzak?
Kayınların arasında
bir pencere, sarı, sıcak.

Ben ordan geçerken biri:
Amca dese gir içeri
Girip yerden selamlasam
hane içindekileri.
Eski takvim hesabıyla
bu sabah başladı bahar.
Geri geldi Memed'ime
yolladığım oyuncaklar.
Kurulmamış zembereği
küskün duruyor kamyonet,
yüzdüremedi leğende
beyaz kotrasını Memet.
Kar tertemiz, kar kabarık,
yürüyorum yumuşacık.
Dün gece on bir buçukta
ölmüş Berut, tanışırdık.
Bende boz bir halısı var
bir de kitabı, imzali.
Elden ele geçer kitap,
daha yüz yıl yaşar hali.
Yedi tepeli şehrimde
bıraktım gonca gülümü.
Ne ölümden korkmak ayıp,
ne de düşünmek ölümü.
En acayip gücümüzdür,
kahramanlıktır yaşamak:
Öleceğimizi bilip
öleceğimizi mutlak.

Memleket mi, daha uzak,
gençliğim mi, yıldızlar mı?

Bayramoğlu, Bayramoğlu,
Ölümden öte köy var mı?
Geceleyin, karlı kayın
Ormanında yürüyorum,
Karanlıkta etrafımı
gündüz gibi görüyorum.
Şimdi şurdan saptım mıydı,
şose, tirenyolu, ova.
Yirmi beş kilometreden
pırıl pırıldır Moskova...

Nazım Hikmet

Not: Fotoğraflar Küçük Hikayeler'e aittir......

Sessizlik içinde beyaz güzellikler

Dün öğleden sonra başlayan kar Ankara'da kısa sürede olsa bir sessizlik yarattı ve gece güzelliklerini gökten indiren gri bulutlar sabah kalktığımızda bize harika bir sürpriz yaptı....
Her gün bindiğimiz durağa değilde bir sonraki duraktan otobüse binmek ve beyazların içinde gıcır gıcır ayakkabı seslerini dinlemek harikaydı....
Bu haftasonu tavsiyelerim gecikti epeyce:)) sebebi de kar değil tabi ki pazar günü evlenecek 1 arkadaşımız için İş Bankasının mavi armağanı için para toplayıp banka işlemleri piyangosu bana vurmuştu ve öğlen aldım makineyi ve çıktım sokaklara, hatta patronum şaşırmış nereye dedi....Gökten yağan güzellikleri çekmeye dedim ve bu haftasonu alın elinize çayı izleyin karı doyasıya ya da fırında kestane yapın ya da müziğin sesini sonuna kadar açın ve şarkı söyleyin....

Sessiz Yol...

Kar öbür tarafını kaplamış güneşte öbür tarafını...

Donmuş Su, kimbilir donarken ne düşünüyordu:))

Yine sevgili artistlerim kuşlar:))

parklarda oynayan bu sefer çocuklar değil KARRRR

üzerine kar yağmış kozalağım, üşüme sen...

çamlar uykuda....

kısacası kar ruhuma çok iyi geldi ve tşkler beyaz güzellikler....

kucak dolusu sevgiler...

keyifli haftasonları...

Not: Fotoğraflar Küçük Hikayeler'e aittir...

Mır ve Mar

Mır, sana söylüyorum ne olur öyle bakıp bakıp durma, zaten fazlasıyla dikkat çekiyoruz.
Nedenini sen sormadan ben hemen söyleyeyim; 80 yaşında iki kaçık, birinin başında basketbol şapkası (nereden bulduysan artık:) saatlerdir oraya bakıyor, diğeri de ben, oraya dikkatli bir şekilde bakmaman için sana laf anlatmaya çalışıyorum....Şimdi bizi indirecekler otobüsten, lütfen bakma artık neye bakıyorsan....
Ne indirmesi Mar, korkma bu karda kışta herkes bir yerlerini sicak tutma derdinde, hem iki yaşlı kadını kimse indiremez, nasıl duygu sömürüsü yaptım ama? Kışın evde otur otur sıkılıyorduk, değişik bir şeyler yapalım dedik ve çıktık sende biliyorsun değil mi, gidiyoruz işte hem otobüste sicacık ve bedava, hadi gülümse biraz tatlı kaçığım:)). 
Tamam gülüyorum bak, ama bu arada Mır ben tek eldivenimle çıkmışım, baksana hey sana söylüyorum...sende amma unutkan oldun Mar ....Mır ne olur bakma artık....
Hatırlıyormusun yıllar önce bir iş gezisinde de aynı şeyi yapmıştın. Otobüs ile gidiyorduk ve sen birden bir şeye takılmıştın ve yol boyunca gözünü oradan ayırmamıştın...İyi de Mar hatırlıyorsan ki, sonra dayanamayıp baktığım yere sende bakıp, otobüs boyunca oraya bakakalmıştık...Öyle olmuştu değil mi Mır, afedersin:)....Ne var sanki baksan Mar, yani hiç merak etmiyormusun neye bakıyorum diye ve ne kadar inatçısın tıpkı kocam gibi, O da yıllardır senin gibi inatçı keçiliğinden asla vazgeçmedi ve düşünüyorumda iki inatçıyla nasıl baş etmişim, biri dostum biri de kocam...
Demek öyle Mır ve sende tıpkı kocam gibi herşeyi belli ederek yapmasını çok seviyorsun, tamam bak, ama çaktırmadan baksan ne olur...
Olmaz Mar, hayat öyle çaktırılmadan yaşanmaz, her anının keyfine bakacaksın ve içinde yaşadığın gibi dışarıda da belli edeceksin, nitekim biz öyle yapmadık mı....
Her saniyesini yaşamaya baktık (öyle karar almamışmıydık) ve şimdi bu tonton halimize göre yine de yaşamıyormuyuz Mar...
Evet öyle bir yaşıyoruz ki bu karda kışta binmiş otobüse dans kursuna gidiyoruz, ne komik hahhh....Ne var bunda Mar, yıllar önce daha çokkk gençken eşlerimizle gitmiştikte ne olmuştu hatırlasana, daha ilk derste adamlar bizi dans edemiyorsunuz diye terk etmişlerdi, ne utanç verici bir durumdu ve şimdi düşünüyorum da onlarsız gitmeliydik o kursa ve şimdi ne oldu, onlarsız gidiyoruz ve bence bizde iyi bir dansçı olacağız, buna eminim Mar...

Evet belki de haklısın Mır ama şimdi canım ne istiyor biliyormusun, dersi asıp bir sonraki durakta inip karda yürümek, seninle eski günlerden bahsetmek ve ilk bulduğumuz kahvede sicacık bir nescafe içmek istiyorum....
Sende amma romantikleştin Mar ya, şu anda işim var...Off Mır offf iyi, inatçılığımı ezip bakıyorum ve Tanrım bu nedir böyle, tutamıycam  kendimi hahahahaaa....Mar yapma sadece bak dedim kahkahalarla gül demedim hem komik falanda değil, bu sefer cidden indirecekler otobüsten bizi......

İyi de biz neye bakıp böyle kıkır kıkır gülüyoruz değil mi?....Bence söylemeyelim okuyucuya kalsın... Ama Mar  olmazzz....Evet Mır söylemeyelim haydi bizim durak iniyoruz, çabuk ol.....Söyliycem Mar...Ben otobüsün tepesinde büyük harflerle yazılmış "Mır ve Mar çok tatlısınız ama kocalarınız daha iyi dans ediyor" a takıldım ve yol boyunca bu yazının kim tarafından yazıldığını merak ettim:)))
sizce kim yazmış olabilir ?....

başka 1 hikaye de görüşmek üzere...

kucak dolusu sevgiler...

Not: Fotoğraf www.photosig.com sitesinden alınmıştır....

"Cariyeler ve Geceler"

  Bir saraya girdiğinizde ne hissedersiniz ya da ne düşünürsünüz? evet evet yanlış duymadınız 1 saray....

yüksek tavanlarının arasında alınmış kararları mı yoksa ihtişamlı eşyalara dokunup içinizin kadife misali ısınmasını mı yoksa sessiz ama gizemli kalmış hikayeleri mi...

ya da sadece kendinizi o gizemin içine bırakmayı mı....

Yıllar önce o yaz İstanbul'a gittiğimizde amcam bu sefer İstanbul'un tarihi mekanlarını gezdirmeyi hedeflemişti bizlere(kuzenlere) ve ilk durak tabi ki Dolmabahçe Sarayıydı. Gezerken tek kelime ile büyülenmiştim ve oracıkta azıcık daha kalmak istemiştim, aslında şimdi düşünüyorum da misafirleri gezdirirken öyle 1 hızla gezdirip anlatıyorlardı ki anlayamıyordunuz ve büyülenmiş ama kafanız karışmış bir şekilde çıkıyordunuz.... oysaki çok daha farklı bir şekilde sunumla gezdirilse, daha açıklayıcı bilgiler olsa falan filan, görsel öğelere daha çok yer verilse, canlandırma olsa (bugün bu konuya girmeyeceğim, yine de tutamadım çenemi ama...)

ve ilk defa orada duymuştum Harem ve Cariye kelimelerini...ve geçen gün Piskuvitin doğum günü için gelen hediyeler arasında Can Atilla'nın "Cariyeler ve Geceler" cdsi vardı...ve tek kelime ile ruhuma hitap eden bir cd, tavsiye edilir;)... onun hediyesi ama ben sahiplendim, nasıl ama ve şimdide siteme koydum;)

Cd'de 12 parça var ama benim en çok beğendiklerim arasında şunlar var;
**Cariyeler ve Geceler
**Hamamda ilk Gözyaşları
**Mara Despina
** Rozalina daki piyano girişi...

Soğuk kış günlerinde kitapınızın yanında ya da uyumaya hazırlandığınızda ya da sahilde gün batımını izlerken ya da ne zaman isterseniz dinleyebileceğiniz bir CD....

ve tabi ki daha detaylı bilgiyi Can Atilla'nın kendi internet sitesinden öğrenebilirsiniz, hatta parçaların tanıtım videolarını da dinleyebilirsiniz... www.canatilla.com

emeği geçen herkese teşekkür etmek isterim....

keyifli dinlemeler...

Not: Fotoğraf Küçük Hikayeler'e aittir.

Sümbülüm....

Bir markete giripte yiyecek dışında başka nasıl bir şeye büyülenebilirsiniz ki....
kokusu, renkleri ve toprağıyla her gün açan işte bu güzellik  .....
Pazartesi ve bayram tatili sonrası sendromu yaşıyorum :))))

ve umarım sümbülüm daha çok uzun zaman bizimle kalır....

kucak dolusu sevgiler....

Not: Fotoğraflar Küçük Hikayeler'e aittir...

Şimdi ne Olacak...

Neden hep bizim yanlışlarımızı ya da ihmallerimizi onlar çekmek zorunda....onlar dediğim  çocuklar....masumiyetlerini bizler kirletiyoruz......
birileri çıkıp yok kuş gribi, nerden çıkarıyorsunuz diyor, ertesi gün 2 çocuk ölüyor ve sonra bu sabah sayı 3 e çıkıyor...peki halan ne yapılıyor....bedava dağıtılan tavukları almak için birbirleriyle yarışan çocuklar ....neden?
bu kadar önemsiz mi çocuk dediğimiz ....onlar da insan yoksa çocuk mu....off offf

Bugün kü yazım haftasonu tavsiyeleri ya da başka 1 şey üzerine olmayacak, direkt olarak bu, çünkü konu fikrimce çok önemli bir boyutta....Ülke de kuş gribinden "insan" değil "insanlar" ölmüş ve kimse de çıkıp detaylı 1 açıklama yapmamış, çünkü yeterli donanımları yok (var mı sizce)!!!.....ya da yapsa da bana yeterli gelmiyor artık, neymiş 70 derecede pişirirsen 1 şey olmazmış, kime inananalım ...
neden böyle 1 olay olduğunda il sağlık müdürleri belediye başkanlarını ve belediye başkanları da muhtarları da toplayıp konu ile ilgili bilgilendirme yapmamış ya da şimdi bunun faturası çocuklara mı çıkıyor....Onlar o kadar masumlar ki.....

evet uzunca bir süre tavuk, yumurta ve et bile yemeyeceğim, çünkü orada birileri ihmalden ölürken içimden ne bayram tebriği ne de yemek yemek geliyor....kısacası bugün kötüyüm.....

peki şimdi ne olacak?


Not: Fotoğraf Samantha_M_Andrew' e aittir...

Serçe mi ...

Yine bir pazar sabahı uykuma güle güle dedim ve aldım makineyi düştüm yollara....Etrafıma bakınırken bir yandan da soğuğun içime işleyişini düşünüp, evime mi dönsem diye düşüncelere dalmışken, birden önüne eğilmiş minik minik hazırlıklar yapan bu güzel bayanı gördüm...."merhaba" dedim usulca "beni rahatsız etme pazar kahvaltısını hazırlıyorum..." dedi..."peki" dedim gülümseyerek ve beklemeye başladım acaba kaç kişi gelecek ya da ne yapacak diye ve....

10-15 saniye sonra biri geldi..."benim kardeşim" dedi gülümseyerek "yardıma geldi de..." "o zaman bayağı kişi gelecek"  dedim, "bekle de gör, amma sabırsızsın" dedi....









ve işte biri daha geldi dedim, bana bakarak "o benim sevgilim" dedi "yaaa " dedim...
"o da yardım edecek" dedi,  hımm aman ne iyi dedim:))) ama hiç yardım etmiyordu ki....:))
ben şaşkınlığım arasında gelgitler yaşarken o da ne biri daha....

                                                                                                      
birden misafirlerini ağırlamayı bırakıp hızla bana dönerek "neden çekiyorsun bizi, artist miyiz biz" dedi....kocaman bir kahkaha kopardım, "yok artist değilsiniz de, ama belki de olabilirsiniz belli mi olur, yine de sormam gerekirdi değil mi" dedim....

biz onunla tatlı tatlı atışırken yeni misafirler geldi ve bende onları yalnız bırakarak yoluma devam etmeye karar verdim, fazla kızdırmamalıydım güzel bayanı:))....

arkamdan bir cik sesi "çektiklerini bize posta ile gönderir misin...." dedi...

gülümseyerek göz kırptım Serçe bayana;) "TABİ Kİ......"




başka bir hikaye de görüşmek üzere

kucak dolusu sevgiler...

Not: Fotoğraflar Küçük Hikayeler'e aittir...

"Hiçbir şey..."

Hiçbir şey yenilgi kadar etkili değildir....

nereye gidersen git yanında bir
not defteri bulunsun dedi,
ve fazla içme, içmek duyguları
köreltir,
şiir dinletilerine katıl, nefes aralarına
dikkat et ve sen okuduğunda asla
abartma, dinleyici sandığından daha
zekidir  ve bir şey yazdığında
yollama hemen, at çekmecene bir
iki hafta dursun,
sonra çıkar ve oku, tekrar çalış
üstünde, tekrar ve TEKRAR,
5 mil uzunluğunda bir köprünün ayakları
kadar sağlam olsun dizelerin,
ve yatağının başucunda bir not
defteri bulunsun, geceleyin
fikirler gelecektir sana, bir yere
not etmezsen
uçup giderler,
ve içme, her aptal
içebilir, yazın adamlarıyız
biz.

hiç yazmayan biri olarak
diğerleri gibiydi: yazmaktan
söz etmekte
üstüne
yoktu.

Charles Bukowski

not: Fotoğraf Glenn M. Losack'ye aittir....

2005'ten...

Bir yıl bitipte geride kalanlar arasında sanıyorum benim en çok etkilendiklerim arasında fotoğraflar var....
Fotomuhabiri siteside 2005 yılının en iyi fotoğraflarının linklerini birarada toplamış.... Linkler de neler yok ki; Time, Anadolu ajansı, Corbis, Reuters ve daha fazlası....haydi buyrun bakalım:))
fotomuhabiri sitesi: http://www.fotomuhabiri.com/sergi/yilin2005.html

Bu kediciğe gelince de Aralık ayının başında, arabama binerken bana miyavlamış ve sev beni der gibi etrafımda dolanmıştı, fakat kediden korkan ben sadece fotoğraf makinemle onu çekmekle yetindim, keşke sevseydim dedim sonradan.....

kucak dolusu sevgiler...