Büyülü Bilyeler

Renkler bizi nereye götürür acaba  diye düşünürken birden gözleri görmeyen bir arkadaşımın bana "maviyi ya da kırmızıyı anlatabilirmisin" deyişi aklıma geldi, anlatamazdım ki...sadece bugün yazdığım gibi hikayemde renkleri kullanabilirdim...işte başlıyoruz...
renkli küçük camlardı onlar, çocukluğumuzun misketleri ya da ne derseniz deyin, ama bilyelere daldınız, süperler değil mi...
birden aklınıza ahh keşke şu bilyeler ve çocukluk halim olsa der gibisiniz ...bana ilk bakışta, çocukken yazlıkda akşam üstleri denizden döndüğümde erkek arkadaşlarımın aralarında oynadıkları oyunu seyretmek için köşedeki kaldırımın kenarına yaslanışım ve acaba bu oyunda ne buluyorlar diye düşünmem geldi. Ama yıllar sonra anlıyorumki oynadıkları aslında sadece oyun değildi...
önce özenle dizilen,
sonra seçilen bilyeler,
ve ilk atış,
ardından camın büyüsüne kaptırılan bakışlar,
bilyelerin birbirine çarptığında "acaba ne olacak" diye çocukça tozu dumana katıp yanına koşmalar,
saniyeler geçtikten sonraki heyecan,
kimisi gülen kimiside belki sonraki atışta diyen çocuklardı...
şimdilerde çocuklar oynamıyorlar, çünkü oynayacak yerleri yok ya da onlar bilgisayar çocukları bizim gibi bilmezler misket oynamayı...
artık misket evlerimizde renkli vazolarımızın içinde güzel görünsün, dekoratif olsun diye duruyor belkide...
fotoğraf Lathy_Mckinty tarafından çekilmiş ama üzerinde biraz da oynama yapılmış ve ortaya bizleri değişik duygulara sürükleyen bu fotoğraf çıkmış...
ve en önemlisi siz neler düşündünüz ilk bakışta...haydi dokunun şu klavyenin tuşlarına ve yazın...
kucak dolusu sevgiler...
başka 1 hikayede görüşmek üzere...

Comments

[piskuwit]

Keşke çocuk olsam yeniden, misketlerimi alsam da evimizin önündeki bahçede çocukluk arkadaşlarımla oyun oynasam.Büyümek bazen zor geliyor insana, keşke hep çocok kalsak...

[Devremülk]

i like to read your posts. thanks for this one.

[unionweb]

Great. Definetely going to read your other posts. thanks.